Հղի կնոջ որովայնում երկու «պտուղ» զրուցում են: Նրանցից մեկը (առաջինը) հավատացյալ է, մյուսը (երկրորդը) անհավատ: Երկրորդն ասում է. -Դու հավատու՞մ ես ծննդաբերությունից հետո կյանքի գոյությանը: Առաջինն ասում է. -Այո՛, իհարկե: Մենք այստեղ նրա համար ենք, որ դառնանք բավականաչափ ուժեղ և պատրաստ լինենք այն բանին, ինչ հետո սպասվում է մեզ: Երկրորդն ասում է. -Դա հիմարություն է: Ծննդաբերությունից հետո ոչ մի կյանք լինել չի կարող: Առաջինն ասում է. -Ես հավատում եմ, որ այնտեղ ավելի շատ լույս կլինի, և որ միգուցե, ինքներս կքայլենք ու կուտենք մեր բերանով: Երկրորդն ասում է. -Ինչ անհեթեթություն: Այդ անհնար է ինքնուրույն քայլել և ուտել մեր բերանով: Դա ընդհանրապես ծիծաղելի է: Մենք պորտալար ունենք, որը մեզ սնում է: Անհնար է, որ ծննդաբերությունից հետո կյանք գոյություն ունենա, որովհետև մեր կյանքը` պորտալարը, առանց այդ էլ չափազանց կարճ է: Առաջինն ասում է. -Ես վ
...
Շարունակել ընթերցել »
|
|